به گزارش روابط عمومی دانشکده علوم توانبخشی؛ دکتر فرنوش جاراللهی عضو هیئت علمی شنوایی شناسی دانشگاه علوم پزشکی ایران به مناسبت گرامیداشت هفته جهانی ناشنوایان (سپتامبر ۲۰۲۳ ، مهرماه ۱۴۰۲) گفت: هدف از نامگذاری چنین روزی ، ارتقاء فرهنگ ارتباط با ناشنوایان، اهمیت بکارگیری زبان اشاره به عنوان یکی از راه های ارتباطی برای ناشنوایان، جلب توجه سیاستگذاران ، مسئولان و عموم مردم جامعه از یکسو با دست آوردها و توانمندی های ناشنوایان ، و از سوی دیگر شناخت مشکلات و معضلاتی است که این قشر در جامعه با آن روبرو هستند.

وی با اشاره به شعار امسال هفته جهانی ناشنوایان (جهانی که ناشنوایان می توانند در هر جا به زبان اشاره سخن بگویند) عنوان کرد: رسالت گرامیداشت چنین روزی اهمیت دادن به حق استفاده از زبان اشاره، دسترسی به موقعیت های برابر، جایگاه اجتماعی شایسته با فراهم آوردن شرایط تحصیل، اشتغال و شیوه زندگی برابر با سایر افراد شنوا در جامعه است.

در راستای این موضوع یکی از مفاد بیانیه امسال فدراسیون جهانی ناشنوایان درک مفهوم " بدون ما هرگز" است.

هیئت علمی شنوایی شناسی دانشگاه ایران اظهار کرد : امروزه زبان اشاره از جایگاه و اهمیت بالایی برخوردار است به طوری که درتمام کشورهای پیشرفته، حق استفاده از زبان اشاره در همه جا برای ارتباط با ناشنوایان پذیرفته شده و برای این منظور از سنین مهدکودک تمامی کودکان شنوا را با این زبان آشنا می کنند تا برای برقراری و ارتباط با کودک ناشنوا از زبان اشاره استفاده کنند .

جاراللهی خاطر نشان کرد: متخصصین شنوا، که برای ناشنوایان کار و تحقیق می کنند و همچنین دولت ها موظفند با سازمان های ناشنوایان در مورد تمام مسائل مربوط به ناشنوایان مشورت کنند.

وی با بیان این مطلب که برای ناشنوایان فضا سازی مناسب شهری نشده است عنوان کرد: حضور مترجم مسلط به زبان اشاره برای شهروندان ناشنوایی که از زبان اشاره استفاده می کنند ، هنگام مراجعه به سازمان های دولتی ، مراجع مختلف قضایی، درمانی ، خرید و ... ضروری است تا این افراد نیز بتوانند از حقوق شهروندی همچون شنوایان بهره مند شوند.

هیئت علمی شنوایی شناسی دانشگاه ایران در ادامه افزود: هر جا عبارات و جملاتی که برای اطلاع رسانی به افراد شنوا نوشته شده باید به زبان اشاره نیز برای ناشنوایان وجود داشته باشد.

جاراللهی با اشاره به مشکالات محیط های آموزش برای ناشنوایان بیان کرد : ناشنوایان یا کم شنوایان از نظر ارتباط برقرار کردن با دیگران چند دسته هستند.

  یک دسته کم شنوائی های متوسط تا شدید دارند که با آموزش های توانبخشی دوران کودکی بخوبی یا صرفا از طریق شنیدن، و یا استفاده از توام شنیدن با سمعک یا کاشت حلزون و یا دیدن از طریق لبخوانی، می توانند گفتار را درک کرده و با دیگران ارتباط برقرار کنند

این دسته از کودکان که معمولا در مدارس عادی درس می خوانند، بخوبی درک نمی شوند و (نمی توانند بخوبی چهره معلم را ببینند و لب خوانی کنند) و همچنین ظاهر سمعک یا  دستگاه کاشت حلزون آنها هنوز از سوی جامعه از نظر فرهنگی و اجتماعی بخوبی پذیرفته نشده است.

هیئت علمی شنوایی شناسی دانشگاه ایران  اظهار کرد: دسته دیگر، کم شنوایی های شدید تا عمیق است که برای درک صحیح گفتار و ارتباط با دیگران بهتر استعلاوه بر شنوایی، از لبخوانی یا زبان اشاره استفاده کنند.

 این  کودکان که در مدارس عادی تحصیل می کنند اولیا مدرسه با چالش های ارتباطی این کودکان آشنا نیستند، مشکلات بسیاری دارند که ممکن است بعضی از آنها از  نظر تحصیلی پیشرفت خوبی نداشته باشند، چون فرصت های تحصیلی مشابه و برابر کودکان شنوا در اختیار  آنها قرار نمی گیرد.

 همچنین آن دسته از کودکان که در مدارس ویژه ناشنوایان درس می خوانند، خوشبختانه از لبخوانی برای آموزش ها استفاده می شود اما کافی نیست و می بایست از زبان اشاره برای بهتر فهمیدن دروس استفاده شود، از این رو بسیاری از مباحث درسی ممکن است برای این کودکان حذف شود

وی در پایان خاطر نشان کرد:  متخصصین شنوایی و گفتار می بایست به ناهمگنی کم شنوایی و ناشنوایی کودکان توجه کرده و نیازهای توانبخشی آنها را با توجه به توانمندی های بالقوه، ارتقاء سطح سلامت روان و کیفیت زندگی آنها و خانواده هایشان با رویکرد تیمی و با نگرش وسیع علمی، برآورده سازند.

گفتنی است؛ کنگره جهانی ناشنوایان برای اولین، بار در سال ۱۹۵۸ جشن روز جهانی ناشنوایان را برگزار کرد. از آن سال به بعد هفته آخر ماه سپتامبر بعنوان هفته جهانی ناشنوایی و ۳۰ سپتامر که مصادف با هشتم مهرماه است روز جهانی ناشنوایان نامگذاری شده است.